Bali 7 t/m 14 oktober - Reisverslag uit Bandung, Indonesië van Natasja Schijndel - WaarBenJij.nu Bali 7 t/m 14 oktober - Reisverslag uit Bandung, Indonesië van Natasja Schijndel - WaarBenJij.nu

Bali 7 t/m 14 oktober

Door: Natas

Blijf op de hoogte en volg Natasja

16 Oktober 2007 | Indonesië, Bandung

7 oktober
Al vroeg in de ochtend staan we op. Het is half 4 in de ochtend en met een slaperige kop en veel zin stappen we uit bed. De koffers zijn gisteravond al ingepakt en het is tijd om de allerlaatste spulletjes – denk aan toiletartikelen – in te pakken. Ook nog even eten en broodjes smeren voor onderweg.
Louis brengt ons om kwart over 4 naar Prima Jasa; de regelrechte busverbinding tussen Bandung en het vliegveld op Jakarta. Daar aangekomen nemen we snel even afscheid van Louis en bedanken hem voor het brengen.
Lotte en ik zitten vooraan in de bus, waardoor we veel voetruimte hebben. Ook hebben we het geluk dat er niemand achter ons zit, zodat we de stoelen een eindje naar achteren kunnen doen.
Met eigenlijk het plan om te gaan slapen in de bus, blijf ik wakker. Lotte en ik hebben het namelijk erg gezellig in de bus. Ik denk dat de andere mensen in de bus ook gedacht hadden van: “Wat zijn zij zo actief in de vroege ochtend!” We hebben in ieder geval de 2 à 2,5 uur in de bus lol gehad.
Op het vliegveld moeten we even zoeken waar we heen moeten. Moeiteloos komen we door de bagage check. Vervolgens moet er een soort van touw om onze koffers heen gedaan worden, voor de veiligheid. En dan gaan we inchecken. We zijn hier ruim op tijd voor. We zouden eigenlijk om 9.30 uur vliegen. Maar omdat we er zo vroeg zijn kunnen we zelfs al een vlucht eerder mee! En zo vliegen we al om 7.50 uur. Dat is dus 1 uur en 40 minuten eerder dan geplant. Toch wel veel geluk. Zo kunnen we langer in Bali genieten!
De vliegreis ging best snel. Nadat we geland zijn op Denpasar, mogen we uit het vliegtuig stappen. Hier mogen we lekker over het vliegveld lopen waar busjes staan te wachten die je naar de bagage band brengen. Al redelijk snel hebben we onze bagage gevonden.
Omdat we dus een vlucht eerder hebben, moeten we op onze chauffeur en gids wachten.
Dan zien we ze en krijgen we een heel leuk ontvangst. We krijgen van gids Wayan en chauffeur Agus een typische Balinese bloemenkrans om.
Dan zitten we in een 6-persoons busje. Genoeg plaats is er dus wel. Onderweg naar Lovina (ligt in het noorden van Bali; Denpasar in het zuiden van Bali) stoppen we bij een restaurantje om te eten. Hier hebben we fantastisch uitzicht en heel lekker eten!
Een heel eind verder met het busje stoppen we bij onze eerste bezienswaardigheid: de Gigit waterval. Dit is de hoogste waterval van Bali. Eerst moeten we vele trappen naar beneden, dan weer naar boven en weer naar beneden voordat we er zijn. Hier passeren we vele kraampjes die typische Balinese spullen verkopen. Zelfs kinderen proberen je dingen te verkopen. Zij kunnen eigenlijk alleen maar zeggen: “one thousand rupiah”. Ook lopen we langs rijstvelden en een stuk oerwoud.
En dan zijn we er. Erg mooi! En wat een rustgevend geluid! Het water is erg lekker van temperatuur. Het is echt heel prachtig tussen al die groene natuur.
Na hier een lange tijd van genoten te hebben trekken we verder naar Lovina.
Dan zijn we bij ons hotel Aditiya Beach Bungalows. Na hier ingecheckt te hebben krijgen we een heerlijk welkoms drankje en worden we naar onze bungalow begeleid. We bekijken bewonderend ons huisje. Echt heel erg mooi EN groot! Twee mooi gedekte bedden met daarop de typische Balinese bloemen. Het bed ligt ook ontzettend lekker.
Vanuit onze bungalow kijk je direct op de zee! Dus nadat we onze spullen een beetje hadden uitgepakt en de kamer uitgebreid bekeken hadden, zijn we langs het strand gaan lopen. Heerlijk water, beetje jammer van het strand. Deze heeft erg veel kleine steentjes en loopt dus niet geheel gemakkelijk. Daarna even door de omgeving van het hotel gelopen om vervolgens een heerlijk avondmaal te hebben. Vroeg liggen we in bed. Maar dat is niet zo heel gek als je bedenkt dat we al om half 4 ’s ochtends zijn opgestaan!

8 oktober
Ook vandaag moeten we weer vroeg op (ja, en dat terwijl we op vakantie zijn!). We gaan deze vroege ochtend (6 uur!) met een zwerkprauw – een soort bootje, maar kijk de foto’s maar! – de zee op om groepen spelende dolfijnen te zien. Twee jaar terug ben ik ook al hier geweest en hebben we dit ook gedaan, maar helaas toen geen dolfijnen gezien. Deze keer heb ik meer geluk. Echt grote groepen met dolfijnen zijn in de buurt van de zwerkprauw. Echt zoooo onwijs fantastisch om te zien! We hebben ze van ver weg gezien, maar ook dat ze heeeeel dicht bij onze boot waren. Maar wat echt een ervaring was, is de kleur van de dolfijnen. Als je ze boven water ziet, zijn ze de kleur van de zee. Maar zodra je ze onder je bootje ziet, zijn ze echt helder stralend blauw! Heel gaaf! Eigenlijk zouden we om 8 uur weer terug op het strand moeten zijn, dit wordt echter kwart voor 9!
Hierna hebben we lekker ontbeten. Wat een heerlijk ontbijt! Geroosterd brood, bacon, ham, croissants, gebakken ei/omelet, jus d’orange en veel fruit.
Na het ontbijt zijn we in het zwembad gaan zwemmen. Hier hadden ze in het zwembad een poolbar. Erg handig dus! Mooi vanuit het zwembad je drankje bestellen en op drinken.
’s Middags zijn we naar een of ander hotel gegaan die in dezelfde straat als de onze ligt. Hier kun je namelijk zwemmen met dolfijnen!
Het is een redelijk groot zwembad met zoutwater. Eerst konden we een dolfijnenshow zien. Dit was erg leuk. Daarna konden we met de dolfijnen zwemmen. Eerst moesten we wel douchen omdat we zonnebrandcrème ophadden. Dit is te chemisch voor de dolfijnen.
Dus na de douche mochten we in het zwembad. Eerst moesten we op het trappetje zitten. Dan komen de dolfijnen naar je toe en beginnen aan je te snuffelen. Je mag hem dan op zijn rug aaien. Op een gegeven moment zegt de trainer dat de dolfijnen je nu wel een beetje kennen en mag je op je rug gaan liggen. Ik was hiermee net iets sneller dan Lotte, waardoor beide dolfijnen meteen op mij afkwamen. Zij duwden mij vooruit en begonnen te spelen. Onder je door, over je heen springen, tussen je benen! Je moest wel goed uitkijken voor je kruis, want daar hadden ze nogal een handje vol van…! Het was wel echt zo ongelofelijk gaaf om met die beesten te zwemmen! Het waren twee mannetjes dolfijnen die volgens ons erg jaloers waren op elkaar. Ze waren altijd met zijn tweeën bij één persoon.
Na het zwemmen hebben we weer een douche genomen om het zout eraf te spoelen. Bij het zwembad zat ook nog een kleine dierentuin. Dit was erg leuk. Aapjes, haaien, reuze schildpadden, vlindertuin, een krokodil en nog wat andere dieren.
De foto’s van het zwemmen met de dolfijnen kunnen helaas niet op de site. Deze zijn gemaakt met een onderwatercamera met fotorolletje. Dus deze moet je over 3 maanden maar bij mij thuis of iets komen bekijken, haha.
Weer terug in het hotel hebben we heerlijk gezwommen in het zwembad. Hier hebben we een leuke groep Nederlanders leren kennen (niet jonger dan 37 jaar!). Zij waren op een groepsrondreis. Hier hebben we ook erg veel lol mee gehad.

9 oktober
Vandaag moeten we weer vroeg opstaan. Weliswaar een uurtje later dan gisteren, maar toch. We gaan vandaag naar het onbewoonde eiland Menjangan. (Op een onbewoond ei-eiland, daar zou ik willen zijn, haha) Maar goed. Daar gingen we heen om te snorkelen. Even snorkelspulletjes huren, waterflesje kopen en in de boot stappen om naar het eiland te varen.
In het ondiepe krijgen we uitleg over hoe het in zijn werk gaat. De gids neemt ons mee naar de afgrond. Dat is het mooie van dit gebied. Je hebt gewoon ondiep en het wordt ook steeds dieper, maar dan ineens is er een afgrond. Daar kun je de bodem niet zien. Op sommige stukjes overigens wel hoor! We hebben zoveel verschillende visjes gezien. Als je de Disney film “Finding Nemo” hebt gezien, herken je een aantal visjes. Zo was er een zwart/wit/gele vis uit deze film Ook die visjes die vormen van andere dieren kunnen aannemen als groep (als er een haai aankomt, veranderen deze allemaal samen in een haai vorm) hebben we gezien – deze kwam ook uit de film. Naast dieren uit de film hebben we verschillende soorten vissen gezien. Van donkere tot alle kleuren van de regenboog! Eentje had letterlijk alle kleuren op zijn huid zitten, haha. We hebben ook zeesterren en zeekomkommers gezien. En het koraal was prachtig. Na een uurtje of iets, zijn we weer terug naar de boot gegaan. Deze nam ons echter niet terug naar Bali, maar naar een nóg mooier stuk koraal! Prachtig! Ook deze foto’s zijn met de onderwatercamera gemaakt en komen dus helaas niet op de site te staan.
Na het snorkelen zijn we naar het Nationale Park (een regenwoud) geweest. Omdat de regentijd eigenlijk allang had moeten beginnen, maar dit nog niet is geweest, is alles nog heel droog en dor i.v.m. de droge tijd. Maar verders wel een mooie wandeling gehad. Zo hebben we zwarte apen gezien (deze zijn heel zeldzaam!), herten en de Balinese spreeuw (Jalak Putih). Heel mooi!
Hierna zijn we terug naar het hotel gegaan. Bijna bij het hotel aangekomen begint het ineens heel hard (echt heel hard!) te regenen! Dus toen we bij het hotel aankwamen, kregen we van de medewerkers een paraplu. Dit heeft niet veel geholpen, want toen we bij ons huisje aankwamen was ik nog van top tot teen doorweekt. Maar wel lekkere warme regen!

10 oktober
Vandaag onze allerlaatste ochtend in Lovina. ’s Morgens rijden we eerst naar de hete bronnen van Banjar. Hier kunnen we in het bronwater zwemmen. De temperatuur is erg lekker! Ook is de omgeving erg mooi. Na een uurtje of anderhalf zwemmen kleden we ons weer aan om terug te gaan naar het hotel. Hier gaan we onze spullen pakken en nog een laatste rondje lopen. Ook even afscheid nemen van de Nederlanders.
’s Middags gaan we gepakt en gezakt in het busje op weg naar Kuta (zuid Bali). Omdat we ook nog van alles willen zien, doen we er geen 2 uur over, maar 9 en een half uur! Dat is toch wel een heel stuk langer.
Onderweg zijn we gestopt om een meer te zien vanaf een hoge afstand. Erg mooi! Daarna hebben we nog een botanische tuin bezocht (de enige van Bali). We zijn nog naar een Hindoeïstische tempel geweest. Deze behoorde vroeger tot de koninklijke familie. Erg leuk om even te vertellen is wel dat je entree geld moet betalen. Dan loop je verder en kom je bij de ingang van de tempel en dan staat er een bordje met de tekst dat als vrouwen ongesteld zijn, ze het tempelgebied niet mogen betreden. Het was wel een hele mooie tempel. Hierna hebben we ook nog aapjes gekeken (Sorry Theo, kon er echt geen meenemen!). Verder zijn we nog in de stad Ubud geweest. Hier hebben we even een uurtje rond gezworven om vervolgens verder te rijden naar het dorpje Kesimen. Hier hebben we naar een Kecak- en Sanghyang trancedansen gekeken. Erg indrukwekkend. De eerste dans beeld een heel verhaal van 4 bedrijven uit. Het gaat over het verhaal van Ramayana. Maar dat zegt jullie waarschijnlijk niets. En om te proberen dat de site niet al te lang wordt zal ik het verhaal maar niet typen! Daarna hebben we nog een Nimfen dans en een vuurdans te zien. De vuurdans was het spectaculairst! Hier ging iemand op blote voeten door een hoop gloeiende brandende kokosnoot schillen dansen. Hij schopte er ook een aantal (per ongeluk?) richting publiek. Zou toch wel erg heet geweest zijn als die ons geraakt had – gezien wij vooraan zaten.
Na de show zijn we gaan eten in een restaurantje. Hier voerde ze ook typische Balinese dansen op.
Om half 10 kwamen we in het hotel Kuta Seaview. Deze ligt regelrecht aan zee! Na het inchecken nemen we afscheid van Wayan en Agus. In Kuta hebben we namelijk een “strand vakantie”!
Deze keer hadden we wel een hotelkamer (al is het geen hotel zoals je in Nederland en zo ziet). Dus een stuk kleiner. Hier hadden we wel mooi MTV asia op de televisie, haha! Toen we aankwamen was ik even aan het rondkijken. En wat denk je…. Kakkerlak nummer – tja, wat is het ondertussen?! Die hebben we in ieder geval maar laten zitten. Hij zat overigens toch lekker te rusten onder de toiletpot. Na snel kleine dingetjes te hebben uitgepakt vallen we van moeheid snel in slaap. Deze keer dus in Kuta.

11 oktober
Zelfs in Kuta moeten we vroeg opstaan.
De allerlaatste, in Nederland, geboekte activiteit is… raften!
’s Morgens worden we opgehaald door een shuttle busje van het raften. Daarna rijden we nog naar een ander hotel om twee andere mensen op te pikken. Zij komen, merken we later, bij ons in het bootje.
Bij Mega Rafting aangekomen moet er natuurlijk – zoals hier gebruikelijk is – papierwerk worden ingevuld. Want wie moeten ze bellen als ons iets overkomt?
Na dit allemaal gedaan te hebben krijgen we een reddingsvest, helm en peddel. En dan moeten we op weg naar het bootje. Hiervoor moeten we 700 treden naar beneden! Niet dat ik geteld heb, maar zo iets zal het wel zijn geweest. We zijn dus al kapot tegen de tijd dat we ons bootje naderen.
De gids zegt wie waar moet zitten in het bootje. De Duitsers (het andere stel, dat hier op huwelijksreis is) mogen voorin de boot en Lotte en ik gaan in het midden. De gids zit achter ons. In het bootje legt hij uit wat de bedoeling is. En dan gaan we…
Na al 3 meter op het water moeten we al door een sterke stroming vol met rotsen. Begint dus al leuk! Daarna krijg je een rustiger stuk. En zo gaat het eigenlijk de hele tijd. Soms waren de ruige stukken erg lang, soms ook kort.
Onze gids denkt dat hij een grappenmaker is. Zo nu en dan maakt hij je met de peddel nat (ja, zo kom je dus zeker te weten niet droog aan bij de eindbestemming!), een andere keer zegt ie dat je achteruit moet peddelen en dan varen we tegen de kant aan waardoor iedereen achterover valt. En vooral dit vind hij leuk, omdat – vooral ikzelf – telkens in zijn armen terecht komt. Op een gegeven moment hebben we dus door dat we niet achteruit moeten peddelen als we vlak bij een rots zitten zodat we ons stevig kunnen vast houden!
De Duitse vrouw en ik hebben met onze kleren aan ook nog een stukje gezwommen in de rivier, ook erg leuk!
Wij zijn natuurlijk niet het enigste bootje op de hele rivier. Dus zo nu en dan kom je mede rafters tegen. En dan krijg je een heel leuk water gevecht of lach je de ander uit omdat hij vast komt te zitten en visa versa. Het is een erg leuke tocht geweest van twee uur door een hele mooie wilde natuurrijke omgeving.
Er is ook nog een actiefoto gemaakt en deze kon je kopen. Dit is tevens de enige foto die we hebben van het raften.
’s Middags zijn we naar het strand geweest en zijn we vele aantal keren onder de hoge golven terecht gekomen. Lekker hoor, zout water! Om ons weer af te spoelen ook nog lekker naar het zwembad geweest. Jammer dat ze hier geen poolbar hebben! Is toch best gemakkelijk!
’s Avonds nog een door Kuta lopen om vervolgens thuis te komen met een Emporio Armani zonnebril voor weinig geld. Maar dan moet je ook niet geloven dat hij echt is; al heb ik het verschil nog niet gemerkt, haha! Ook zien we ergens in de vitrine van een kinderkleding zaak levende paspoppen!

12 oktober
Voor het eerst in onze vakantie kunnen we uitslapen! Heerlijk!
Maar goed. Omdat je in Kuta heel goed kunt surfen, besluiten we om maar eerst les te gaan nemen. Rond half 11 (geloof ik) gaan we naar het Hard Rock Hotel waar je je kunt aanmelden voor surfles. In Bali heb je veel advertenties voor surfles, maar je wilt natuurlijk wel een goede hebben! We zijn niet de enige die les willen hebben. 2 Japanners, 2 Duitsers, 1 Engelsman en wij volgend die dag les. We krijgen allemaal een surfsuite die we moeten aantrekken. Vervolgens moeten we op een rij gaan staan. Eerst krijgen alle meiden een surfplank en daarna de mannen. Blijkbaar vond hij het grappig om Lotte een plank als laatste te geven – moet zelf toegeven dat het dit ook was, haha.
Daarna liepen we naar…. Nee, niet naar zee! Ik zag je dit wel denken! Naar… het Hard Rock Hotel zwembad! Dit is trouwens een echt zo ontzettend gaaf zwembad!
Hier kregen we de eerste kneepjes van het vak te leren. Op het water leerde we peddelen en stap 1. Op het strand van het zwembad oefende we ook stap 2 en 3.
Op naar het strand. We herhalen hier nog één keer de stappen en gaan dan de zee op.
Ik lig klaar op mijn surfboard. De leraar ziet dat er een goede golf aankomt en roept “peddelen!” terwijl hij me een stukje vooruit duwt. Ik peddel, peddel en peddel nog meer. Ik doe stap 2 (de positie aannemen voordat je kunt staan), stap 3 en…. PLONS!
Helaas, volgende keer beter.
Ik lig weer klaar op mijn surfboard. De leraar ziet weer dat er een goede golf aankomt en roept weer “peddelen!”. Hij duwt me weer een stukje vooruit. Ik blijf peddelen totdat ik voel dat ik stap 2 kan doen. Ik zit in positie. Ik ga naar stap 3 en…. IK STA!! Na even op het surfboard te hebben gestaan stopt het surfboard met zijn vaart en spring ik trots van mijn surfplank. Hierna blijft het goed gaan, op nog één keer na. Ik bereik op een gegeven moment zelfs het strand! Jaa, surfen is echt super vet! Vooral als het al lukt met de tweede golf!
Op een gegeven moment zijn we klaar. Ik had mijn watercamera meegenomen, maar ben vergeten een foto te maken. Dus hebben we dit nog maar op het strand gedaan! Ook van het surfen dus geen foto’s op de site.
Bij de sufles hebben we goed en leuk contact gehad met de Engelsman. Zijn naam is Steve. Omdat we door de les honger hebben gekregen gaan we met zijn drieën eten bij de… Mc Donalds! Hier merken dat het wel klikt met Steve en spreken we af om ’s avonds met hem te gaan stappen. Onderweg naar ons hotel komt hij mensen tegen die hij nog kent van… uhhh.. weet ik veel. Anyway, zij gaan ’s avonds ook mee stappen.
Bij ons hotel begroeten we Steve en gaan naar het zwembad om af te koelen. Het is namelijk ontzettend warm buiten. Bij het zwembad kan er ook een massage gegeven worden. En natuurlijk doen we dat!
Omdat we vroeg hebben afgesproken met Steve en de voor ons nog naamloze Engelsen, eten we vroeg.
Blijkbaar was er alleen afgesproken om samen te eten, maar dat maakt niet uit. Steve, Adam, Sarah en Janice genieten gezellig van hun eten en Lotte en ik kijken toe. Ondertussen wordt er gewoon geklets en leren we elkaar kennen.
En dan gaan we stappen. We komen bij een zaak genaamd Joe’s Place. Joe is de eigenaar van deze kroeg en zorgt elke avond voor livemuziek. Weliswaar is hij dit zelf! Samen met nog een andere jongen speelt hij gitaar en zingt bekende nummers. Dit klinkt echt super!
Ook was het erg gezellig.
Als je binnenkomt bij deze kroeg zie je de volgende tekst: leave your ego outside before you enter (laat je ego buiten, voordat je binnenkomt). Ook dragen de medewerkers allemaal een shirt dat op deze tekst slaat.
Als we naar huis gaan spreken we af om de volgende dag te surfen. Sarah gaan dan namelijk weer terug naar Engeland.

13 oktober
’s Morgens verzamelen we al om 9 uur voor de Mc Donalds. Dan lopen we naar het strand om een surfboard te huren. Dit lekker voor maar 2,92 euro.
We zitten eerst in een stuk met weinig golven. En als er golven zijn breken ze pas vlak voor het strand. Dit is niet heel gunstig. Ik ben de enigste die ze toch pakt en die het ook echt lukt om ze te pakken.
Daarna “verhuizen” we met ons surfboard naar een plek waar de golven wel goed zijn. Hier zijn echt zoveel surfers dat het voor ons in het begin best eng is om daar te surfen. Wij kunnen namelijk niet echt sturen. Ik heb wel een idee hoe het moet, maar toch.
Toch lukt het hier ook om te surfen, zonder omver gevaren te worden door anderen.
Daarna nemen we afscheid van Sarah.
Met Steve, Adam en Janice spreken we af om ’s avonds weer wat te doen.
De rest van de dag gaan Lotte en ik winkelen en zwemmen.
’s Avonds gaan we eerst met zijn alle iets eten. Dit is erg gezellig. En daarna gaan we naar een kroegje om…. Voetbal te kijken. Voor Janice, Lotte en mij is dit minder interessant, maar de heren willen graag Engeland zien winnen. Het was wel leuk om hun voetbal te zien kijken. Lotte en ik hadden eigenlijk het idee om te gaan juichen wanneer Estland zou scoren. Maar gezien Estland geen doelpunten maakte, liep ons plannetje in de soep.
Na het voetbal zijn we nog naar het strand geweest. Hier hebben we nog gezellig geklets.
Hierna afscheid genomen van de Engels en een paar e-mail adressen uitgewisseld.

14 oktober
Vandaag is onze laatste dag. Ons vliegtuig zou eigenlijk ’s middags vliegen, maar vorige week hebben we al gehoord dat deze nu ’s avonds vliegt.
En zo hebben we dus nog een hele dag Bali.
We gaan nog lekker even winkelen en kokosnoot drinken. In Nederland zijn ze klein, bruin en harig. Hier zijn ze groot, groen en glad. Maar dat komt omdat ze in Nederland oud zijn en hier nog jong.
Lotte kreeg een erg jonge, waardoor deze nog zurig smaakte. Die van mij was wel lekker.
Ook nog even aan het zwembad gelegen en een massage genomen! Heerlijk!
En rond half 6 gingen we wachten op onze chauffeur die ons naar het vliegveld ging brengen.
Hier waren we al erg vroeg. Maar het inchecken ging erg goed. Op het vliegveld zelf moesten we wel even lang wachten.
Hier hadden we erg veel lol. Ik geloof zelfs dat op een gegeven moment een Nederland achter ons zat die constant moest lachen om de lol die wij hadden. Jammer dat deze niet in hetzelfde vliegtuig moest als wij.
Het vliegtuig was nog half leeg, maar dat zorgde er wel voor dat we niet met veel mensen rekening hoefde te houden.
Wat nog erg gaaf is om te vertellen is dat toen we boven de wolken vlogen er op een gegeven moment bliksem onder ons was. Dit is echt zo super gaaf om te zien vanuit de lucht. Je zag ook echt die stralen en zo. Jammer dat we hier geen foto van hebben, maar dat was waarschijnlijk toch niet gelukt.
Aangekomen op Jakarta kopen we een buskaartje naar Bandung. Deze vertrekt om 11 uur ’s avonds. In Bandung te zijn aangekomen bij de bushalte, proberen we een taxi te krijgen. Deze snappen ons niet en vertrouwen we dus ook niet om mee te gaan. Dus bellen we Thea op. Deze zegt echter dat we het nog maar goed moeten proberen. Na een kwartier dit nog een keer geprobeerd te hebben bellen we weer Thea op. Halverwege het gesprek valt de telefoon uit.
Uiteindelijk blijkt dat ze vanuit het busstation ook een shuttlebus hebben. Hiermee komen we uiteindelijk thuis.

Al met al was dit een top vakantie!

Veel liefs, knuffels en kusjes, van mij!

ps. in het vorig bericht stond dat we kookles zouden krijgen, maar dat is een foutje. Weet niet meer waarom ik dat getypt heb. Zal wel weer eens met mijn gedachten ergens anders gezeten hebben, haha!

ps 2: Ik probeer vandaag (16-10-2007) zoveel mogelijk foto's te plaatsen, maar dat neemt tijd en veel accu in beslag. En gezien het er nogal veel zijn, kan het zijn dat je van de week nog een keer moet kijken voordat je alles gezien hebt. Dus van de week nog meer Bali foto's!

  • 16 Oktober 2007 - 11:08

    Schoonma:

    Ha lieverd .
    Bij het lezen van jou verhaal voelt het alsof ik het zelf een beetje meebeleef,
    wat een ervaring lijkt mij dat om daar naar toe te gaan.
    En ook hele leuke foto's, en van wie houd die aap zijn arm vast (was dat niet eng voor hetzelfde geeft hij hem niet meer terug ).
    Ben wel blij dat jullie het zo naar je zin hebt gehad.En inderdaad een lekker lang verhaal dus zo weten we ook alles.
    Nu meid heb er weer van genoten en tot bellens groetjes alletwee en werk ze volgende week weer doeiiiiii xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 16 Oktober 2007 - 18:01

    Siem:

    heej tas

    zoals ik het heb gelezen was het super vett op bali.... en je ziet al heel bruin
    ledenfeest was super leuk hoor
    tot snel weer hoor
    nog maar 3 maanden of zo toch
    kus siem

  • 16 Oktober 2007 - 19:00

    Mariëtte:

    Hoi Natasja,
    Wat een belevenis zo met die dolfijnen, lijkt me echt geweldig! Prachtige foto's, denk dat ik ook maar eens over kom vliegen, maar jullie pa en ma zijn al in de 'buurt'. En het raften lijkt me ook wel spannend; gelukkig zijn jullie niet over de kop geslagen en weer heelhuids bij Thea. En nu weer aan het werk????

  • 17 Oktober 2007 - 10:10

    Remi En Maayke:

    Toffe foto's....
    Erg mooi natuurgebied, en zo te zien heb je het ook erg naar je zin :)

    Groetjes Remi en Maayke

  • 19 Oktober 2007 - 11:53

    Papa En Mama:

    Vanuit een regenachtig Bukittingi zitten wij je laatste verhalen te lezen in een internet cafe. Wij zijn blij dat jullie het zo fijn hebben gehad op Bali. Wij hopen dat je er nu weer even flink tegenaan kan en we zien jullie over 1.5 week in Bandung. we kunnen bijna niet wachten. Tot dan. Veeeeeeeeeeeeel kusjes

  • 19 November 2007 - 18:32

    Soraya:

    heeeeeeeee natasja

    wat ben ik jarloers, ik maar werken werken.
    en jij lekker daar in de warmte. hier is het al te koud om zonder handschoenen te lopen zelfs.
    ben echt zwaar jarloers, maar ben blij voor je dat het allemaal zo goed bevalt daar. geniet er maar goed van. dit doe je maar een keer in je leven.

    heel veel plezier nog.

    grzzzzz soraya

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Natasja

Hey lieverds, ik ga voor 5 maanden stage lopen op een basisschool in Indonesië! Brr, eng om aan te denken. Zo lang weg, zo veel missen. Maar het is wel een hele ervaring waar ik wel erg veel zin in heb! xxx Natasja

Actief sinds 29 Nov. 2006
Verslag gelezen: 143
Totaal aantal bezoekers 53091

Voorgaande reizen:

21 Augustus 2007 - 22 Januari 2008

Stage Indonesië

Landen bezocht: