Alweer een nieuw berichtje (A)

Hoihoi,

Ik heb me voorgenomen om minder lange berichtjes te typen, maar of me dat gaat lukken…?

Woensdag 29 augustus
Vandaag was het me een duur dagje. ’s Morgens gewoon stage. Weer observeren, want dat zouden we de hele week doen, en daarbij liepen we de hele dag met onze laptop te sjouwen omdat we wilde internetten om alle mails te kunnen lezen. We kwamen net op tijd de klas binnen, precies om 7 uur. Vandaag zouden we miss Evelyn observeren. Leuke lerares trouwens.
Na school zijn we naar het winkelcentrum gegaan. Lotte moest daar heen om d’r webcam te laten instaleren. Omdat we ook gehoord hadden dat we daar konden internetten, besloten we om daar een hapje te eten bij…. De pizzahut! Haha. Ja heel gezond zijn wij. Daarna weer naar het winkeltje 3M.com (die ene zaak van Lotte’s laptop). Hij kreeg haar webcam gelukkig wel geïnstalleerd. Daarna zijn we bij Starbucks Coffee gaan zitten (niet dat ik koffie lus, maar ze hebben daar ontzettende lekkere Mango Passion Fruit (soort sluchpuppy). Wij een relaxte stoel gekozen, laptop aangezet. En toen konden we niet inloggen. Tja… Lotte kreeg het internet niet eens te pakken. Dus voor niets in het winkelcentrum gegeten en gedronken. Anders hadden we ook naar Kantin 88 kunnen gaan, waar het voor ons gratis is.
Nou ja… spullen ingepakt en hoppakee naar het hotel toe. Drankje bestelt. Laptop aan. Ingelogd in het hotel. Maar… GEEN internet! Heel veel geprobeerd. Maar geen effect. Toen we iemand van het personeel zagen lopen, hebben we gevraagd waarom internet het niet deed. Hij wist het niet maar zou wel even iemand halen. Half uur later was ie nog niet terug! Wij boos onze spullen ingepakt en wilde weggaan toen we een manager zagen. Toen mochten we naar de Exclusive Buissness Club. Maar op de vaste computer deed internet het ook niet. Dus gingen ze bellen en doen. We weten niet wat omdat het allemaal Indonesisch was. Maar goed. Toen zei die meneer: “Internet is gone.” En ging verder met bellen. Dus ik zo tegen Lotte: “Internet is weggelopen”. Dus Lotte zo: “Ik zie al zo’n wereldbolletje lopen!” (= wereldbolletje is tekentje van internet). “Ooohh, een hondje Wifii!” zei ik. En toen lagen we helemaal in een scheur en zaten we allemaal geluiden te maken om hondjes te roepen. Dus wij hadden wel de grootste lol. Toen die meneer ons een beetje zat was (denk ik) zei hij dat internet het over een uur wel weer zou doen. Toen zijn we maar naar huis gegaan en hadden geen zin om nog terug te gaan. We konden het morgen natuurlijk nog altijd opnieuw proberen.
Thea kreeg ’s avonds een gezichtsbehandeling. Ze liet een meisje hierheen komen omdat ze dan goedkoper was. Zij doet ’t thuis voor zeg maar ongeveer 5 euro. We mochten wel even kijken en stelde voor dat wij dat ook gingen doen. Het zag er echt ontzettend lekker uit en dus gaan we dat volgende maand maar eens laten doen. Ineens kreeg Thea een telefoontje van Louis die onderweg was naar het ziekenhuis. Hij was eerst naar zijn tante gegaan maar die werd ineens onwel. Hij het ziekenhuis gebeld en met haar daar heen gegaan. Onderweg is ze overleden. Je kunt je voorstellen dat Thea niet meer relaxt een massage kreeg. Donderdag is de avondwake en vrijdag de begrafenis. Dat is hier zo snel omdat je per dag heel veel moet betalen.

Donderdag 30 augustus
Weer lekker vroeg op stage zijn deze dag. Maar ik moet wel zeggen dat je eraan went. Waar je ook erg aan went, is dat je Engels moet praten. En dat is soms best irritant omdat ik sommige woorden tegen Lotte ook in het Engels wil zeggen of alleen maar in het Engels kan uitleggen. Moet je mij dadelijk over 4,5 maand eens horen! Maar goed, ook vandaag weer miss Evelyn geobserveerd. Ze blijft een leuke lerares.
Na stage eerst in de Kantin 88 gegeten. En elke dag weer anders. Heel lekker vlees hadden ze deze keer. En nog veel meer natuurlijk. Ook de loempia’s zijn lekker!
Na de Kantin gingen we weer naar het hotel. Laptop open, drinken bestelt. En weer GEEN internet! Wij weer gewacht en aantal keer geprobeerd. Maar niets hielp. Toen we net onze laptops hadden afgesloten ging er een man met een laptop in de lounge zitten. Dus had ik zoiets van: we kunnen hier beter even kijken, want misschien doet internet het nu wel. Vanaf een afstandje keken we mee op het beeldscherm van die man. Internet deed het bij hem ook niet. Hij ging bellen met zijn mobiel en probeerde het daarna nog een keer. Toen deed internet het wel. Dus wij snel onze laptoppen weer uitgepakt en inderdaad internet deed het. Wij helemaal blij natuurlijk! Alle mails kunnen kijken. Ik heb de lange verhalen niet van een vreemde!
Nadat we naar huis waren gegaan hebben we onze zwempak/bikini aangedaan en zijn weer terug gegaan naar het hotel om lekker heerlijk te kunnen afkoelen in het zwembad! Ja, dat was wel even lekker hoor!

Vrijdag 31 augustus
Vandaag mochten we ietsje later opstaan, maar dat was niet erg voor een keer. Ruim op tijd kwamen we op stage aan. Deze keer mochten we mister Slamet observeren. Hij gaf Engels Biologie. En wat gingen ze vandaag nou net doen…. VISSEN ONTLEDEN! Hoe vies, goor en smerig is dat. En niet zomaar één vis. Nee, de kinderen moesten een LEVENDE mis meenemen. Sommige hadden er echt een stuk of acht bij zich. En het leuke van alles was dat ze de vis dus gingen slachten in een wasbak! GADVERDAMME!!! Lotte wilde hier absoluut niet bij zijn en is op de gang gaan zitten. En ik ben nog even mister Slamet gaan observeren. Ondanks dat ik hier ook eigenlijk niet bij wilde zijn, ben ik toch snel een blik gaan werpen in de wasbak. NEVER NOOIT MEER! Die wasbak lag helemaal vol bloed en een levenloze vis! Je weet niet hoe snel ik die klas uit was. En zeker als je zag wat die kinderen uit die vis haalde! Bah! Hersenen, een hartje… ieuw!
Dus toen zijn Lotte en ik maar terug gelopen naar de lerarenkamer en hebben daar samen maar een spelletje gespeeld. Gelukkig had ie naar de les ontleden de les Engels. Dit was wel een leuke les. De kinderen moesten 2 soorten fruit meenemen en deze op z’n engels gaan beschrijven. Omdat we de hoogste klassen nog nooit gehad hadden, moesten wij ons even voorstellen. Ook mochten de kinderen vragen aan ons stellen. In het begin waren ze erg verlegen maar op een gegeven moment stroomde de vragen binnen! Dat is dus wel erg leuk.

Ik vind dat ik het vandaag goed klein heb gehouden! Voor mij doen dan, haha.

Nou, tot het volgende verhaal. Ik mis jullie allemaal.
Veel liefs en kusjes, Natas