Alweer een nieuw berichtje (A)
Door: Natas
Blijf op de hoogte en volg Natasja
01 September 2007 | Indonesië, Bandung
Hoihoi,
Ik heb me voorgenomen om minder lange berichtjes te typen, maar of me dat gaat lukken…?
Woensdag 29 augustus
Vandaag was het me een duur dagje. ’s Morgens gewoon stage. Weer observeren, want dat zouden we de hele week doen, en daarbij liepen we de hele dag met onze laptop te sjouwen omdat we wilde internetten om alle mails te kunnen lezen. We kwamen net op tijd de klas binnen, precies om 7 uur. Vandaag zouden we miss Evelyn observeren. Leuke lerares trouwens.
Na school zijn we naar het winkelcentrum gegaan. Lotte moest daar heen om d’r webcam te laten instaleren. Omdat we ook gehoord hadden dat we daar konden internetten, besloten we om daar een hapje te eten bij…. De pizzahut! Haha. Ja heel gezond zijn wij. Daarna weer naar het winkeltje 3M.com (die ene zaak van Lotte’s laptop). Hij kreeg haar webcam gelukkig wel geïnstalleerd. Daarna zijn we bij Starbucks Coffee gaan zitten (niet dat ik koffie lus, maar ze hebben daar ontzettende lekkere Mango Passion Fruit (soort sluchpuppy). Wij een relaxte stoel gekozen, laptop aangezet. En toen konden we niet inloggen. Tja… Lotte kreeg het internet niet eens te pakken. Dus voor niets in het winkelcentrum gegeten en gedronken. Anders hadden we ook naar Kantin 88 kunnen gaan, waar het voor ons gratis is.
Nou ja… spullen ingepakt en hoppakee naar het hotel toe. Drankje bestelt. Laptop aan. Ingelogd in het hotel. Maar… GEEN internet! Heel veel geprobeerd. Maar geen effect. Toen we iemand van het personeel zagen lopen, hebben we gevraagd waarom internet het niet deed. Hij wist het niet maar zou wel even iemand halen. Half uur later was ie nog niet terug! Wij boos onze spullen ingepakt en wilde weggaan toen we een manager zagen. Toen mochten we naar de Exclusive Buissness Club. Maar op de vaste computer deed internet het ook niet. Dus gingen ze bellen en doen. We weten niet wat omdat het allemaal Indonesisch was. Maar goed. Toen zei die meneer: “Internet is gone.” En ging verder met bellen. Dus ik zo tegen Lotte: “Internet is weggelopen”. Dus Lotte zo: “Ik zie al zo’n wereldbolletje lopen!” (= wereldbolletje is tekentje van internet). “Ooohh, een hondje Wifii!” zei ik. En toen lagen we helemaal in een scheur en zaten we allemaal geluiden te maken om hondjes te roepen. Dus wij hadden wel de grootste lol. Toen die meneer ons een beetje zat was (denk ik) zei hij dat internet het over een uur wel weer zou doen. Toen zijn we maar naar huis gegaan en hadden geen zin om nog terug te gaan. We konden het morgen natuurlijk nog altijd opnieuw proberen.
Thea kreeg ’s avonds een gezichtsbehandeling. Ze liet een meisje hierheen komen omdat ze dan goedkoper was. Zij doet ’t thuis voor zeg maar ongeveer 5 euro. We mochten wel even kijken en stelde voor dat wij dat ook gingen doen. Het zag er echt ontzettend lekker uit en dus gaan we dat volgende maand maar eens laten doen. Ineens kreeg Thea een telefoontje van Louis die onderweg was naar het ziekenhuis. Hij was eerst naar zijn tante gegaan maar die werd ineens onwel. Hij het ziekenhuis gebeld en met haar daar heen gegaan. Onderweg is ze overleden. Je kunt je voorstellen dat Thea niet meer relaxt een massage kreeg. Donderdag is de avondwake en vrijdag de begrafenis. Dat is hier zo snel omdat je per dag heel veel moet betalen.
Donderdag 30 augustus
Weer lekker vroeg op stage zijn deze dag. Maar ik moet wel zeggen dat je eraan went. Waar je ook erg aan went, is dat je Engels moet praten. En dat is soms best irritant omdat ik sommige woorden tegen Lotte ook in het Engels wil zeggen of alleen maar in het Engels kan uitleggen. Moet je mij dadelijk over 4,5 maand eens horen! Maar goed, ook vandaag weer miss Evelyn geobserveerd. Ze blijft een leuke lerares.
Na stage eerst in de Kantin 88 gegeten. En elke dag weer anders. Heel lekker vlees hadden ze deze keer. En nog veel meer natuurlijk. Ook de loempia’s zijn lekker!
Na de Kantin gingen we weer naar het hotel. Laptop open, drinken bestelt. En weer GEEN internet! Wij weer gewacht en aantal keer geprobeerd. Maar niets hielp. Toen we net onze laptops hadden afgesloten ging er een man met een laptop in de lounge zitten. Dus had ik zoiets van: we kunnen hier beter even kijken, want misschien doet internet het nu wel. Vanaf een afstandje keken we mee op het beeldscherm van die man. Internet deed het bij hem ook niet. Hij ging bellen met zijn mobiel en probeerde het daarna nog een keer. Toen deed internet het wel. Dus wij snel onze laptoppen weer uitgepakt en inderdaad internet deed het. Wij helemaal blij natuurlijk! Alle mails kunnen kijken. Ik heb de lange verhalen niet van een vreemde!
Nadat we naar huis waren gegaan hebben we onze zwempak/bikini aangedaan en zijn weer terug gegaan naar het hotel om lekker heerlijk te kunnen afkoelen in het zwembad! Ja, dat was wel even lekker hoor!
Vrijdag 31 augustus
Vandaag mochten we ietsje later opstaan, maar dat was niet erg voor een keer. Ruim op tijd kwamen we op stage aan. Deze keer mochten we mister Slamet observeren. Hij gaf Engels Biologie. En wat gingen ze vandaag nou net doen…. VISSEN ONTLEDEN! Hoe vies, goor en smerig is dat. En niet zomaar één vis. Nee, de kinderen moesten een LEVENDE mis meenemen. Sommige hadden er echt een stuk of acht bij zich. En het leuke van alles was dat ze de vis dus gingen slachten in een wasbak! GADVERDAMME!!! Lotte wilde hier absoluut niet bij zijn en is op de gang gaan zitten. En ik ben nog even mister Slamet gaan observeren. Ondanks dat ik hier ook eigenlijk niet bij wilde zijn, ben ik toch snel een blik gaan werpen in de wasbak. NEVER NOOIT MEER! Die wasbak lag helemaal vol bloed en een levenloze vis! Je weet niet hoe snel ik die klas uit was. En zeker als je zag wat die kinderen uit die vis haalde! Bah! Hersenen, een hartje… ieuw!
Dus toen zijn Lotte en ik maar terug gelopen naar de lerarenkamer en hebben daar samen maar een spelletje gespeeld. Gelukkig had ie naar de les ontleden de les Engels. Dit was wel een leuke les. De kinderen moesten 2 soorten fruit meenemen en deze op z’n engels gaan beschrijven. Omdat we de hoogste klassen nog nooit gehad hadden, moesten wij ons even voorstellen. Ook mochten de kinderen vragen aan ons stellen. In het begin waren ze erg verlegen maar op een gegeven moment stroomde de vragen binnen! Dat is dus wel erg leuk.
Ik vind dat ik het vandaag goed klein heb gehouden! Voor mij doen dan, haha.
Nou, tot het volgende verhaal. Ik mis jullie allemaal.
Veel liefs en kusjes, Natas
Ik heb me voorgenomen om minder lange berichtjes te typen, maar of me dat gaat lukken…?
Woensdag 29 augustus
Vandaag was het me een duur dagje. ’s Morgens gewoon stage. Weer observeren, want dat zouden we de hele week doen, en daarbij liepen we de hele dag met onze laptop te sjouwen omdat we wilde internetten om alle mails te kunnen lezen. We kwamen net op tijd de klas binnen, precies om 7 uur. Vandaag zouden we miss Evelyn observeren. Leuke lerares trouwens.
Na school zijn we naar het winkelcentrum gegaan. Lotte moest daar heen om d’r webcam te laten instaleren. Omdat we ook gehoord hadden dat we daar konden internetten, besloten we om daar een hapje te eten bij…. De pizzahut! Haha. Ja heel gezond zijn wij. Daarna weer naar het winkeltje 3M.com (die ene zaak van Lotte’s laptop). Hij kreeg haar webcam gelukkig wel geïnstalleerd. Daarna zijn we bij Starbucks Coffee gaan zitten (niet dat ik koffie lus, maar ze hebben daar ontzettende lekkere Mango Passion Fruit (soort sluchpuppy). Wij een relaxte stoel gekozen, laptop aangezet. En toen konden we niet inloggen. Tja… Lotte kreeg het internet niet eens te pakken. Dus voor niets in het winkelcentrum gegeten en gedronken. Anders hadden we ook naar Kantin 88 kunnen gaan, waar het voor ons gratis is.
Nou ja… spullen ingepakt en hoppakee naar het hotel toe. Drankje bestelt. Laptop aan. Ingelogd in het hotel. Maar… GEEN internet! Heel veel geprobeerd. Maar geen effect. Toen we iemand van het personeel zagen lopen, hebben we gevraagd waarom internet het niet deed. Hij wist het niet maar zou wel even iemand halen. Half uur later was ie nog niet terug! Wij boos onze spullen ingepakt en wilde weggaan toen we een manager zagen. Toen mochten we naar de Exclusive Buissness Club. Maar op de vaste computer deed internet het ook niet. Dus gingen ze bellen en doen. We weten niet wat omdat het allemaal Indonesisch was. Maar goed. Toen zei die meneer: “Internet is gone.” En ging verder met bellen. Dus ik zo tegen Lotte: “Internet is weggelopen”. Dus Lotte zo: “Ik zie al zo’n wereldbolletje lopen!” (= wereldbolletje is tekentje van internet). “Ooohh, een hondje Wifii!” zei ik. En toen lagen we helemaal in een scheur en zaten we allemaal geluiden te maken om hondjes te roepen. Dus wij hadden wel de grootste lol. Toen die meneer ons een beetje zat was (denk ik) zei hij dat internet het over een uur wel weer zou doen. Toen zijn we maar naar huis gegaan en hadden geen zin om nog terug te gaan. We konden het morgen natuurlijk nog altijd opnieuw proberen.
Thea kreeg ’s avonds een gezichtsbehandeling. Ze liet een meisje hierheen komen omdat ze dan goedkoper was. Zij doet ’t thuis voor zeg maar ongeveer 5 euro. We mochten wel even kijken en stelde voor dat wij dat ook gingen doen. Het zag er echt ontzettend lekker uit en dus gaan we dat volgende maand maar eens laten doen. Ineens kreeg Thea een telefoontje van Louis die onderweg was naar het ziekenhuis. Hij was eerst naar zijn tante gegaan maar die werd ineens onwel. Hij het ziekenhuis gebeld en met haar daar heen gegaan. Onderweg is ze overleden. Je kunt je voorstellen dat Thea niet meer relaxt een massage kreeg. Donderdag is de avondwake en vrijdag de begrafenis. Dat is hier zo snel omdat je per dag heel veel moet betalen.
Donderdag 30 augustus
Weer lekker vroeg op stage zijn deze dag. Maar ik moet wel zeggen dat je eraan went. Waar je ook erg aan went, is dat je Engels moet praten. En dat is soms best irritant omdat ik sommige woorden tegen Lotte ook in het Engels wil zeggen of alleen maar in het Engels kan uitleggen. Moet je mij dadelijk over 4,5 maand eens horen! Maar goed, ook vandaag weer miss Evelyn geobserveerd. Ze blijft een leuke lerares.
Na stage eerst in de Kantin 88 gegeten. En elke dag weer anders. Heel lekker vlees hadden ze deze keer. En nog veel meer natuurlijk. Ook de loempia’s zijn lekker!
Na de Kantin gingen we weer naar het hotel. Laptop open, drinken bestelt. En weer GEEN internet! Wij weer gewacht en aantal keer geprobeerd. Maar niets hielp. Toen we net onze laptops hadden afgesloten ging er een man met een laptop in de lounge zitten. Dus had ik zoiets van: we kunnen hier beter even kijken, want misschien doet internet het nu wel. Vanaf een afstandje keken we mee op het beeldscherm van die man. Internet deed het bij hem ook niet. Hij ging bellen met zijn mobiel en probeerde het daarna nog een keer. Toen deed internet het wel. Dus wij snel onze laptoppen weer uitgepakt en inderdaad internet deed het. Wij helemaal blij natuurlijk! Alle mails kunnen kijken. Ik heb de lange verhalen niet van een vreemde!
Nadat we naar huis waren gegaan hebben we onze zwempak/bikini aangedaan en zijn weer terug gegaan naar het hotel om lekker heerlijk te kunnen afkoelen in het zwembad! Ja, dat was wel even lekker hoor!
Vrijdag 31 augustus
Vandaag mochten we ietsje later opstaan, maar dat was niet erg voor een keer. Ruim op tijd kwamen we op stage aan. Deze keer mochten we mister Slamet observeren. Hij gaf Engels Biologie. En wat gingen ze vandaag nou net doen…. VISSEN ONTLEDEN! Hoe vies, goor en smerig is dat. En niet zomaar één vis. Nee, de kinderen moesten een LEVENDE mis meenemen. Sommige hadden er echt een stuk of acht bij zich. En het leuke van alles was dat ze de vis dus gingen slachten in een wasbak! GADVERDAMME!!! Lotte wilde hier absoluut niet bij zijn en is op de gang gaan zitten. En ik ben nog even mister Slamet gaan observeren. Ondanks dat ik hier ook eigenlijk niet bij wilde zijn, ben ik toch snel een blik gaan werpen in de wasbak. NEVER NOOIT MEER! Die wasbak lag helemaal vol bloed en een levenloze vis! Je weet niet hoe snel ik die klas uit was. En zeker als je zag wat die kinderen uit die vis haalde! Bah! Hersenen, een hartje… ieuw!
Dus toen zijn Lotte en ik maar terug gelopen naar de lerarenkamer en hebben daar samen maar een spelletje gespeeld. Gelukkig had ie naar de les ontleden de les Engels. Dit was wel een leuke les. De kinderen moesten 2 soorten fruit meenemen en deze op z’n engels gaan beschrijven. Omdat we de hoogste klassen nog nooit gehad hadden, moesten wij ons even voorstellen. Ook mochten de kinderen vragen aan ons stellen. In het begin waren ze erg verlegen maar op een gegeven moment stroomde de vragen binnen! Dat is dus wel erg leuk.
Ik vind dat ik het vandaag goed klein heb gehouden! Voor mij doen dan, haha.
Nou, tot het volgende verhaal. Ik mis jullie allemaal.
Veel liefs en kusjes, Natas
-
01 September 2007 - 10:06
Ad & Marianne:
Hallo Natas
We genieten steeds van je (lange) verhalen. Met veel plezier ook je laatste bericht gelezen. Vooral het ontleden van vissen zien we helemaal voor ons. We kunnen zelfs de vissen ruiken in die troipische warmte. Gelukkig naast serieuze zaken ook veel leuke dingen. Dat hoort er helemaal bij.
Ingrid is met Cas alweer uit het ziekenhuiis; beide in blakende gezondheid. We moeten je van beide de groeten doen(nou ja vooral van Ingrid.)
Natas, veel succes en uiteraard veel plezier de komende tijd. We blijven je volgen
Groetjes Ad & Marianne -
01 September 2007 - 13:23
Schoonpapa:
Ha Moppie, Je schrijft volgens mij net zo snel als wanneer je ons een verhaal verteldt, alleen hebben wij nu het geluk dat we het op ons gemak kunnen lezen en geen stortvloed van woorden over ons heen krijgen.Maar meid wat kun jij schrijven, petje af hoor, daar moet je later iets mee gaan doen je weet maar nooit.Het is wel een stuk rustiger bij BBSO nu jij er niet bent maar er wordt wel minder gelachen als eerst, hoe zou dat nu komen??? Ik moet je van iedereen de hartelijke groeten doen en veel kusjes geven en zeggen dat ze je allemaal vreselijk missen en uitkijken naar de dag dat je weer terug bent.
Thuis missen we je ook hoor ik mis echt het "ruzie" maken met jou, maar ik bewaar het wel tot je terug bent.
Ik ben blij voor je dat je naast het serieuze werk daar toch ook veel plezier hebt dan schiet de tijd lekkerder op.
Nou tot ziens (skype),horens of schrijfs
en veel XXXXXXXXXXX
Schoonpapa, Schoonmama en èh hoe heet die gozer ook al weer die hier zo'n beetje chagarijnig rond loopt Oja Roy. -
01 September 2007 - 13:42
Mariëtte:
Hoi hoi, leuk verhaal. Zit ik net zo'n lang verhaal terug te typen, gaat er iets fout, grrrr. Volgende keer beter. Veel plezier met al je lessen die er nog komen gaan. -
01 September 2007 - 20:29
Laurie:
Hey natasja,
Haha, lekker verhaal van die vis..Zo zie je nog eens wat he. In nederland zou dit nooit gebeuren want dat is niet pedagogisch verantwoord op de basisschool ;)
Have fun daar
We missen je "wanneer gaan we beginnen?!" bij de majorette nu al :p
Kus -
02 September 2007 - 08:35
Schoonma:
HA Knorretje
Theo heeft al een berichtje geschreven maar ik kan het ook niet laten.
Ten eerste geen kleine berichtjes maken, want jou verhaaltjes vervelen niet, en dan blijven we niet meer van alles op de hoogte (en dat willen we wel) dus houden zo. Gatver vissen ontleden wat smerig, blij dat ik ze zo koop anders hoef ik niet meer.
Wel vervelend dat jullie een overlijden meemaken ( Niet leuk )
aar als jullie nu ook nog een huwelijk en geboorte meemaken heb je wel alles gehad (en dat is weer wel leuk toch )
P.S nog gefeliciteerd met je zus en jullie nieuwe huisgenootje thuis.
Nou meid tot volgende keer,kusjes knuffels houdoe en doeiiiiii
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
03 September 2007 - 14:29
Marianne:
Hey Natas, leuk om te lezen dat jullie het zo goed maken. Doe je de groetjes aan Leo van me en doe ook maar van Linda, hij weet wel wie ik bedoel. Je schrijft inderdaad net zoals je praat: constant door, en dat bedoel ik positief hoor. En nou nog zien dat jullie werkelijk iets kunnen gaan betekenen voor de Indonesische scholen. Voor jullie zelf wordt het in ieder geval wel een fantastische ervaring, en die pakken ze je nooit meer af!!! Goed opletten, fijn dat je een leuke juf hebt om mee te lopen.
Groetjes, ik blijf je volgen, Marianne. -
08 September 2007 - 12:19
Jurgen Van Bakel:
He tas, wow, indonesie, das een eind weg joh, Roy niet blij zeker.
He, maak er een leuke tijd van, en ook ik houd je in de gaten hierzo.
jurgen(bbso)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
